¡Bienvenidos!

En las últimas semanas las imágenes del sufrimiento y la desesperación en vuestros rostros, tras el largo y tortuoso camino que habéis realizado para huir de la destrucción y la miseria, nos han golpeado y conmocionado. También nos hemos indignado, y llenado de rabia, al ver como la policía os ha golpeado, y como los gobiernos de la Europa “civilizada” os hacinan en condiciones inhumanas en plazas, estaciones de tren o espacios rodeados de alambradas, sin comida ni agua, sin asistencia médica, sin un cobijo digno. Esta cruel realidad nos recuerda la historia de nuestras propias familias, cuando muchos de nuestros abuelos huían de la dictadura franquista hacia el exilio, en barcos abarrotados o en colas interminables con niños, con hambre, con frío, condenados a permanecer en campos cercados donde miles morían.

Ongi etorri!

Azken asteetan zuen aurpegietako sufrimenduzko eta etsipenezko irudiek kolpatu eta hunkitu egin gaituzte. Suntsiketatik eta miseriatik alde egiteko bide luze eta gogorra ari zarete egiten. Sumindu eta haserrez bete gara poliziak nola kolpatzen zintuzten ikustean edo Europa “zibilizatuko” gobernuek baldintza miserableetan plazetan, tren geltokietan eta alanbradaz inguratutako guneetan, janari eta urik gabe, osasun harretarik gabe, aterpe duinik gabe, pilatu zaituztenean. Errealitate anker honek gure familien historia gogorarazten digu, gure aiton-amona asko diktadura frankistatik ihes eginez erbestera joan zirenekoa. Leporaino beteta zeuden itsasontzietan edo ilara amaigabeetan umeekin, gosearekin, hotzarekin… ibili ziren zuek bezala. Milaka hil ziren kontzentrazio esparruetan.

 Ondo ezagutzen ditugu basakeria honen arduradunak. Rajoy, Merkel, Cameron eta gainontzeko agintari europarrak dira zuen etxeak, zuen ospitaleak eta ikastetxeak, zuen hiri eta bizitzak suntsitzen dituzten gerrak babestu eta finantzatzen dituztenak. Gure herrietan hezkuntza, osasuna eta eskubide sozialak suntsitzen urteak daramatzaten berberak dira, beren etxeetatik milaka familia kaleratu dituztenak, langabeziara kondenatzen gaituztenak eta hemen kentzen diguten etorkizun hobe baten bila atzerrira joatera behartzen gaituztenak. Kapital handien, banku handien, multinazional handien eta armen industriaren zerbitzura dauden gobernuak dira. Prest daude sufrimendu latz hau guztia eragiteko, horrekin beren irabaziak handitzen badituzte. Telebista kameren aurrean sarraski honekin larrituta daudenaren itxura egiten dute, baina beraiek dira zuen sufrimenduaren amesgaiztoa sortu dutenak. 

Euskal Gazteria Aurrera! ¡Libertad para los detenidos!

En la mañana del 18 de mayo la Ertzaintza ha irrumpido en el centro de Vitoria desplegando una salvaje represión contra centenares de jóvenes concentrados pacíficamente. Las imágenes de golpes brutales, puñetazos, patadas, porrazos, y agresiones rayanas en la tortura, nos han recordado a los tiempos más duros del franquismo. Pero en esta ocasión no se trataba de los “grises”, sino de la Ertzaintza, la policía del PNV.

Euskal gazteria aurrera! Atxilotuak askatu!

Maiatzaren 18an, Ertzaintza oldarka sartu zen Gasteizko erdigunean eta bertan modu baketsuan bilduta zeuden gazteak era basatian erreprimitu zituen. Kolpeen, ukabilkaden, ostikoen, porrazoen eta torturen irudiek frankismoaren garai latzenak oroitarazi dizkigute. Baina oraingoan ez dira “Grisak” izan, Ertzaintza baizik, EAJren polizia. Ankerkeria honen helburua ehunka gaztek Ibon Esteban, Igarki Roble eta Aiala Zaldibar atxilotzea eragozteko eraikitako herri harresia haustea zen. Hiru gazte hauek Auzitegi Nazionalak kondenatu ditu Segi gazte erakunde abertzaleko kide izateagatik. Hauen delitu bakarra independentista den erakunde batean militatzea da; eta kondena PPk onartutako Mordaza Legearen aurrekari den salbuespen lege antidemokratikoen babesean gauzatu da.